ในยุคที่โลกเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว มหาวิทยาลัยไม่ได้เป็นเพียง “แหล่งผลิตบัณฑิต” อีกต่อไป
แต่ยังทำหน้าที่เป็น ศูนย์กลางความรู้ งานวิจัย และนวัตกรรม ที่ต้องเชื่อมโยงกับภาคเศรษฐกิจและสังคม
เพื่อสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อประเทศ หนึ่งในกลไกสำคัญที่ช่วยขับเคลื่อนบทบาทนี้คือ Talent Mobility หรือ “การเคลื่อนย้ายและพัฒนาศักยภาพบุคลากร”

Talent Mobility ในบริบทมหาวิทยาลัย

Talent Mobility คือ การสร้างโอกาสให้บุคลากรและนักศึกษาได้เคลื่อนย้ายเพื่อเรียนรู้และทำงาน
ในสภาพแวดล้อมใหม่ ทั้งภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับภาคอุตสาหกรรม ภาครัฐ และต่างประเทศ

• อาจารย์/นักวิจัย ไปทำงานวิจัยหรือโครงการในบริษัท เพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้และเรียนรู้จากภาคปฏิบัติ
• นักศึกษา ไปฝึกงานแบบสหกิจศึกษา (Co-op) หรือทำโครงงานร่วมกับสถานประกอบการ
• บุคลากรสายสนับสนุน เข้าร่วมโครงการฝึกอบรม ดูงาน หรือแลกเปลี่ยนกับมหาวิทยาลัยพันธมิตร

นโยบาย Talent Mobility ของประเทศไทย

กระทรวง อว. และ สกสว. ได้ผลักดัน Talent Mobility เป็นกลไกสำคัญในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และการวิจัย โดยมีแนวนโยบายหลัก เช่น

1. โครงการ Talent Mobility (TM Program)

• ส่งเสริมให้นักวิจัยในมหาวิทยาลัยไปปฏิบัติงานชั่วคราวในภาคเอกชน เพื่อช่วยแก้ปัญหาและยกระดับเทคโนโลยีของอุตสาหกรรม
• มีการสนับสนุนงบประมาณบางส่วนจากภาครัฐ เพื่อแบ่งเบาภาระของภาคเอกชน

2. นโยบายสหกิจศึกษาและการฝึกงานเชิงบูรณาการ

• ผลักดันให้มหาวิทยาลัยร่วมมือกับสถานประกอบการในการพัฒนาทักษะนักศึกษา
• สร้างกลไกการเรียนรู้ “เรียนไป - ทำงานไป” ที่สอดคล้องกับทักษะที่ตลาดแรงงานต้องการ

3. การพัฒนาระบบนิเวศนวัตกรรม (Innovation Ecosystem)

• มหาวิทยาลัยเป็น “สะพานเชื่อม” นักวิจัย – นักศึกษา - ภาคเอกชน เพื่อถ่ายทอดเทคโนโลยีและสร้าง Startup / Spin-off
• Talent Mobility ช่วยให้งานวิจัยออกจากห้อง Lab ไปสู่การใช้งานจริงในภาคเศรษฐกิจ

  
  
  ประโยชน์ของ Talent Mobility ต่อมหาวิทยาลัยไทย

  ต่อมหาวิทยาลัย

  • เพิ่มโอกาสการวิจัยเชิงพาณิชย์และการถ่ายทอดเทคโนโลยี
  • ขยายเครือข่ายความร่วมมือกับอุตสาหกรรม
  • พัฒนาความสามารถเชิงแข่งขันของสถาบัน

  ต่อบุคลากร

  • ได้เรียนรู้ทักษะใหม่และเข้าใจความต้องการของภาคอุตสาหกรรม
  • มีโอกาสทำงานวิจัยที่ตอบโจทย์จริง
  • สร้างเส้นทางอาชีพที่หลากหลาย

  ต่อนักศึกษา

  • มีทักษะตรงกับที่ตลาดแรงงานต้องการ
  • มีประสบการณ์จริงที่เพิ่มความพร้อมในการทำงาน
  • มีโอกาสสร้างเครือข่ายกับภาคธุรกิจ

  ความท้าทายในการขับเคลื่อน Talent Mobility

  • กฎระเบียบของมหาวิทยาลัยและระบบราชการที่ยังไม่ยืดหยุ่น
  • การประเมินผลงานวิชาการที่ยังไม่รองรับการทำงานนอกมหาวิทยาลัย
  • งบประมาณและทรัพยากรบุคคลที่จำกัด
  • การสร้างความเข้าใจและยอมรับจากทั้งมหาวิทยาลัยและภาคเอกชน

              Talent Mobility เป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยให้มหาวิทยาลัยไทย ก้าวข้ามจาก “ผู้ผลิตบัณฑิต” ไปสู่ “ผู้สร้างนวัตกรรมและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ร่วมกับสังคม” หากมีการสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง ทั้งด้านนโยบาย งบประมาณ และการปรับระบบบริหาร จะทำให้มหาวิทยาลัยไทยสามารถสร้างบุคลากรที่ตอบโจทย์ยุทธศาสตร์ประเทศ และยกระดับขีดความสามารถการแข่งขันในระดับสากลได้อย่างแท้จริง

   

   

  ผู้เขียน   นางสาวพรรษชล พานิจจะ

              งาน Enterprise Linkage Center

              สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

   

  ข้อมูลอ้างอิง

  1. กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (MHESI)
  2. NXPO / สอวช.